Metrobüs metrobüs diye nicesine sövdüm

İzdivaç programlarının kraliçesi Esra Erol'un ''ciple giderken otobüstekileri görünce ağlıyorum'' açıklamasından sonra geçtiğimiz günlerde Ajda Pekkan da kendi çapında bi aforizma patlattı "En çok metrobüsü çok merak ediyorum, çok binmek istiyorum." diye. Ben de yılların metrobüs tiryakisi, adeta bir metrobüs gurusu olarak önce kolları sıvayıp, ardından dereyi görmeden paçayı sıvadım.

Metrobüs tuhaf şey doğrusu. Aslında metrobüsün bir suçu yok, tuhaf olan insanlar. Ve çeşit çeşit metrobüs insanı var. Bu yazıda onlardan bahsediciim.

1. Tanımlanamayan metrobüs amcası

Bu amca, istisnasız her sabah bir yere gider ama nereye gittiğini asla anlayamazsın. Sabahın köründe, ister 7:00'de bin ister 9:00'da, o amcayı sıkış tıkış mahşer kalabalığında milletin kollarının altından, omuzlarının yanından hoop diye sıyrılıp geçerken görürsün. Hem de omzunu parçalar öyle geçer! Üstelik bir de tanımlanamayan bir kokusu vardır ki evlerden ırak, düşman başına. Durmadan insanların yüzüne bakar, önünde bir "bayan" varsa onun poposuna bakar, oturuyorsa yanındaki "bayan"ın bacaklarına bakar, tartışmanın kokusunu alır almaz "Nö düyosun sön lon!" diye sağ el hemen kalkar. Binerken ve inerken bütün metrobüsü inleterek "yuaa bi çegülün yuoo" diye bir höykürür feleğini şaşırırsın. Ama metrobüs amcası en çok da "kavga insanıdır". Takır tukur hoplaya hoplaya yollarda ustaca manevralarla ilerleyen zalım metrobüs artık neredeyse çat diye kapılar patlayacak kadar tıkabasadır aralarından su sızmaz ama amcamıza göre durum hiç de böyle değildir ve kapıdan değil insan, sinek bile sığamaz ama ittirdikçe ittirir zorla poposunu araya kaynatmak isterken bağırır ''orkolorr bomboş yörösönüze''. Çıldırıp cevap verenlere hızını alamaz ve başlar "şöröfsüzz, sönsün şöröfsüzz!" Ne ağız burun dalaşmalar gördüm ohoo.


2. Kulaklıkla doğmuş kız

Evet bu kız daha annesinin karnındayken kulağında kulaklıkla doğmuştur. Herkesin duyacağı şekilde Sıla'dan Acısa da öldürmez, Kenar Süsü, Bana biraz renk ver, Vur kadehi ustam gibi ütopik şarkılar eşliğinde gözleri dalarak adeta klip çekiyordur. Arkadan amca mı ittirmiş, yandan kokoş kadın yanlışlıkla kızın saçını mı çekmiş, öndeki kasıntı çocuk bütün "bayanlar" ona bakıyor sanmış hiiç oralı olmaz. Kız ayaklı depresyon gibi metrobüs köşelerinde öylece ömrünü geçirir. Gözleri dalar, sıkılgan sıkılgan bakar ve bu böyle devam eder. Hayır sabah sabah depresyona mı girilirmiş allaşkına içim daraldı ay!


3. "Tüm kadınlar bana hasta" oğlan

Bu çocuk garip bir şekilde tüm kadınların ona ölüp bittiğini sanır. Hali, tavrı, duruşu, bakışı herşeyiyle iticilik abidesi gibi ibret-i alem olsun diye metrobüsün ortasına dikilmiştir. Hele gözlerini kısıp uzaklara dalmış gibi, "sanki haberim yokmuş gibi çek" der gibi bir bakışı vardır Allah'ım biletimi aldım sana geliyorum dersin. Tesadüfen göz göze geldiniz diyelim, abovv tamam artık sen bittin. He canım he aşık oldum sana he. Allah'ın delisi.



4. "Meleba ben Yürüyen Makyaj Çantası"

Ah tabi ya onları unutmadan olmaz. Onlar kadınların gururlu bayrak taşıyıcıları, en azından onlar öyle sanıyor. Ablacım kadın olmak sadece makyaj değildir. Sabah bile denemeyecek saatlerde bu ablalarımız 98 kat badanalı eblek bir surat, iğrenç derecede yapay boyalı dudaklar, fırça gibi kirpiklerle insanı hayattan soğuturlar. Bu kadar boyayı bitirmek için 3 gece önceden filan kalkmıştır kesin! Değer mi yani, yat uyu mis gibi. Hayır sana makyaj yapma demiyorum, insan gibi yaparsan why not? Valla bak annesinin makyaj çantasını alıp banyoda gizlice rujla yanağını göz kapağını boyayan minnak kızlar bile senin yanında dünyaca ünlü makyöz kalır yemin ederim. Aaa bak bunların bir de parfümleri meşhurdur. Değil yanındakiler, tüm metrobüs 3 yıl parfüm sıkmasın yine üstlerine sinen o parfüm kokusu geçmez. Güzel, tatlı bir koku olsa canım feda. Ama ilk insandan da önce moda olan o pis ağır koku, ah o insafsız koku.. Zaten astım, sinüzit, alerji, saman nezlesi vb gibi her türden saçmasapan şey var bende, o koku böyle burcu burcu kokarken hapşuracak gibi olup hapşuramıyorum, suratıma değişik bir ifade geliyor millet şimdi beni Stephen Hawking'in torunu sancak tövbe bismillah. Bu "hanım ablaların" bir özelliği de, istediğin kadar özgüvenin olsun, sana kendini erkek adam insanı gibi hissettirmeleri. Yahu zaten binbir işkenceyle, böğrüme böğrüme vurarak uyanmışım. Öküz gibi acıkmış, at gibi susamış, danalar gibi yorgunum, o an kar maskeli ya da kafasına 57 numara ten rengi kadın çorabı geçirmiş adamlar binip boynumuza bıçağı dayayıp hepimizi esir alsa ve şoför koltuğuna geçip bilmediğimiz bir yere götürse gözlerimi kaparım vazifemi yaparım yani bir güzel uyurum öyle bir haldeyim, bir de sen gelmiş o Chucky suratınla kendini benden güzel sanıp triplere girersen hiç olmaz valla aa darılırım bak. Çaktırmadan milleti gözlemleyip içinden hikayeler yazan biriyim ben, hiç vakit kaybetmeden başlıyorum tabi hemen "hoff kızın rimeli de güzelmiş he alçak! :( yek yeaa benimki daha gizel, hem ne o öyle Kibariye gibi far sürmüş(bu arada Kiboş'u severim orayı bi şeyapalım) far ne yaa far mı kaldı abii. Iyy ruj ne yaa, salak öyle diyorsun da insan en azından bi lipstick neyin sürer, amaann doğalım ki ben bi kerem hıh"Ama sonunda hep özüme dönüp gerçeği görüp rahatlıyorum ''doğallığın canını yiyim be!''


5. "Tüm erkekler bana hasta" kız

Abi bunlar nasıl bir türse resmen iki cinsiyette de var. Yukarıda 3. maddede saydıklarımın kız versiyonunu düşün. Ki zorlanacağını sanmıyorum bunlardan hepimizin hayatında mevcut çünkü. Yalnız bununki bir tık daha fitil bir durum, çünkü bu kızların normal insana döndükleri tek bir an yok. Ciddi ciddi ağır hasta bir şekilde "ıiyy embesill! erkekler beni çok sever ama sen tam bi paçozsun kızım!" bakışıyla sabah sabah seni sinir harbine sokar! Harbiden bak tam böyle bakıyorlar yani hiç bir şey demesinler yine bunları demiş kadar oluyorlar. Sanırsın Gerard Butler'cım ve Robert Downey Jr'cım metrobüsün kapısında bize bakıp iyi olan kazansın demiş gibi bir ''seni yenerim!'' tripleri. Ay bir de bunlara sabah çatınca Allah belanı vermiş gibi oluyor. Hiç suçsuz günahsız yere sabah sabah tırnağıyla yüzünü parçalayacak diye korkuyorsun. Sen "lan naptım sana, ya naptım ya nee :(" diye bakarken yine sana salak diyen bakışlarla karşılaşırsın. Mesela şoför ani fren yaptı ve cool durmaya çalışırken yana doğru kaykıldın ve son anda buna çarpmamak için boruya tutundun. Yani ellerin tam kızın kafasının önünde. Buna gün doğdu tabi hemen başlıyor ellerini incelemeye. Manikürün tam mı, en son ne zaman yaptırdın, ojen tırnağın yüzüğün derken baya ellerinin röntgenini çekiyor salak. Hayır nasıl aşağılayarak bakıyor var ya. Lan gerizekalı ben elimi oraya sen elimin fotokopisini çek diye mi koydum, düşcem düşcem! Hem o Iq ile dünyanın en güzel ojesini sürsen kaç yazar! Bu arada pardon da benim ellerim gayet de güzeller ve ayrıca ojelerim ve yüzüklerime de gören herkes bayılır. Ki kimse beğenmese bile ben beğeniyorum ve seviyorum o yeter! Zaten genelde ellerine baktıktan maksimum 10 saniye sonra sinirinden öbür tarafa bakıyorlar. Bu kadar kompleksli işte yazık. Asla dayanamıyor çünkü hiç bir kız ondan daha güzel, bakımlı ve de alımlı olsun. Öyle bi kız görünce de o pis bakışlarını kızın üstünde gezdiriyor zavallı. Bu ne be bütün hemcinslerine cephe almış deli midir nedir! Tamam bütün erkekler sana hasta, tamam hadi sen haklısın yeter ki işkence etme. Hayır bana da genelde küçük gösteriyorsun derler, acaba bu salak şimdi beni küçük filan mı sandı da böyle süzüyor! Hiç de bilenesi öyle değilim oluuum! Sanırım bu kıza dersini vermenin zamanı geldi! Heyy bebeyim reklamcıyım ben! Seni sen yaptığına inandığın, bir nebze de olsa insan gibi görünmeni sağlayan şeyleri sana aldıran benim, evet evet ta kendisi. Ben olmasam tüm o bayıldığın şeylerden haberin olur muydu şekerim? Yani benim sayemde böyle havalara giriyorsun ama unutma, verdiğim gibi geri almasını da bilirim o yüzden ayağını denk al bence ;)



Bu türler nasıl üremişler virüsü nereden kapmışlar bilen yok ve bilmediğimiz için tehlike her geçen gün biraz daha büyüyor. Biz kendimizi kurtardık sayılır peki ya çocuklarımız, torunlarımız? Yani evet biz de pek kurtulamadık, çok çektik ama en azından biz çektik bebelerimiz minnaklarımız çekmesin. Onların istikbalinin kararmasına seyirci mi kalacağız? Bakın durum vahim, elimizi çabuk tutmazsak bizden sonraki nesiller tehlikede, herkes bi ucundan tutsun hadi hep beraber görevimiz tehlike. Yapacaklarımız basit ve sanırsam etkili. Mesela böyle bunlar gibi olmayın, olanları da uyarın, uyaramıyorsanız da görmezden gelin ve bunlar böyle utançlarından sessizce bir yerlere tüneyip sonra ''taam yea ben insan olcam :)'' deyip cidden insan olup aramıza karışsınlar. Yemin ediyorum imece usülü bitiririz bu işi, yeter ki isteyelim yeter ki kenetlenelim.


devam edecek..

1. Geleneksel Reklamcı Genşler Zirvesi'nde neler oldu neler bitti

Geçtiğimiz çarşamba günü davullarla zurnalarla sosyal medya meydanında duyurduğumuz, bir ilk olan 1. Geleneksel Reklamcı Genşler Zirvesi geçtiğimiz cumartesi akşam üstü saatlerinde toplandı. Organizasyon için neredeyse 1 aydır kafa patlatmamıza rağmen reklamı organizasyondan sadece 4 gün önce yapmamız sebebiyle pek çok kişiden ''haftaya olsa gelebilirdim'', ''cumartesi çalışan reklamcıları da düşünseydiniz'', ''pazar günü olsa valla billa gelirdim", "neyse gelecek sefere artık'' şeklinde yorumlar aldık. Tam da o an ''tüh, tabii yaa!'' desek de iş işten çoktan geçmiş, duyurular yapılmış, atı alan Üsküdar'ı geçmişti. Tabii bir de Bor'un pazarı geçmişti ve eşeğimizi Niğde'ye sürmeye başlamıştık bile. Fakat herkesin hemfikir olduğu bir şey vardı "bu harika bi fikirdi!''

Yorumlar geldikçe, çoğu da olumlu olunca, hatta en az bizim kadar heyecanlı olunca tamam dedik, lafta kalmayıp bu işi sahiden ''gelenekselleştireceğiz''. Daha önce yapılmamış bir şey olmasının, olayın farkındalık yaratmasında etkisi büyük tabii. Gururla bir ilki gerçekleştiriyoruz hep birlikte. Bundan sonraki olayımız, bir çeşit ''lovemark'' yaratmak. Çünkü biliyoruz ki bu iş gerçek ve samimi.


Gel gel gel güzelim gel hiç acımayacak

Ve buluşma günü gelip çattığında...

Heyecanlıydık. Acaba kaç kişi gelecek, kimler gelecek, Twitter'dan kimler gelecek vs gibi sorular kafamızda dolanırken yavaş yavaş toplanmaya başladık. İlk buluşma olması, duyuruyu birazcık geç yapmamız, hedef kitlemiz arasında çok istese de maalesef İstanbul dışında bulunan dostlarımızın da olması ve reklamcıların haftasonu da çalışması gibi sebeplerle beklediğimiz kalabalıklıkta değildik. Fakat bundan eğlenmediğimiz anlamı çıkmasın sakın. Fonda Friday i'm in love, Can't take my eyes off you çalarken loş ışıklı bir pubda ahşap uzun bir masada, birbirine gülümseyen mutlu yüzler, birbirine benzese de başka başka hayatlar, yeni yeni insanlarla tanışmak, yeni hikayeler duymak, ayrı yerlerden gelip aynı yerde buluşmak.. Biz gerçekten ''tanıştığımıza memnun olduk'', yetmedi bir de üstüne mutluyduk. Fakat şöyle de bir gerçek de var ki, biz hep birlikte gerçekten eğleneceğiz. Yani bu kadar çok ve kalabalıkken, neden eksik olalım, neden sen de gelmiyorsun, neden hep birlikte değiliz değil mi? :)

Cumartesi günü "ilk adımlarını atan ve etrafa gülücükler saçan bebeğimiz'' zirvemizin 2.si için çalışmalara şimdiden başlıyoruz. Bu defa daha kalabalık, daha eğlenceli, daha bi parti olacağız. Tarih, saat ve mekan olarak bu ayın sonu ya da en geç Nisan'ın ilk haftası, çoğunluğun talep ettiği üzere bir pazar günü, pazar olduğu için de erkenden uykulu gözlerle hiç birimiz yorulmayalım gözlerimiz açılsın ki birbirimizi görelim diye çok da erken olmayan bir saat düşünüyoruz. Fakat sizin, bizim, hepimizin fikirleri bunu şekillendirecek. Bu yüzden lütfen öneri ve yorumlarınızı yazın.

Görüşmek dileğiyle.. :)



İletişim:
reklamciinsankisisi@gmail.com
twitter.com/reklamciinsan