misafir denen şey sen çok gereksizsin!

hepimiz ikiyüzlüyüz.

eve misafir gelir. adettendir önüne bişiler getirirsin. ''inan yeni yedik geldik. vallaha bak sofrayı bile kaldırmadık. hatta bulaşıkları bile yıkamadık hemen geldik'' der ama içi kıyılıyordur, önüne bok koysan yer. ama yalan söyler.

ev sahibi yüzlerine güler:
''yaa hiçbir şey yemedinizz.''
ama gözleri fıldır fıldır, içinden küfürler eder, eeh kalk git artık evine der. önlerini doldurur yiyecekle ama gel gör ki her lokmasını sayar. ''hmm tabağını bitirmedi, öküz sanki senin artığını yiycem. yiyosan ye işte ne yarım bırakıyosun ki.''

en cömert ev sahibi bile olsa misafirine ikramları hep karşılık bekler. ''ben bu kadar kendimi yırttım hele bi evine geldiğimde önümü donatma sen o zaman görceksin gününü!''

çocukluğumdan beri misafir denen şeyi sevemedim. misafirliğe gitmekse hep benim için eziyetti. bi tek işte çocukken şey diyodum ''annee hani bi kadın var oğlu çok tattlıı onlara gidelim.'' muhabbetim buydu yani. onun dışında eve gelen misafir benim için canımı almaya gelmiş azrailden farksızdı. hala öyle. bunları şu an evde misafirler varken yazıyorum bu arada.


Dünyanın en pislik şeyi misafir çocukları

işin bide misafir çocukları boyutu var onu unutur muyuz hiç. yeryüzünün en gereksiz, en pis, en gerizekalı çocukları misafir çocuklarıdır. benim gibi çocuk hastası insan bile bunu söylüyosa artık sen anla. o çocuklar kendi eviymiş gibi bi çıldırırlar, yediklerini yere döker, pencerelere elini sürter, yere tükürür, koltukları çimdirir. çocuk değil King Kong anasını satayım. içine şeytan girmiş sanki gerizekalı. çocuğu uslu tutmaksa evin kızı yada oğluna kalmıştır.

-kızım/oğlum çağırsana çocuğu yanına. canım git hadi ablanın/abinin yanına bak bilgisayar var sana oyun açıcak

allamm bu bir işkence! ben orda çok önemli bişi yapıyorum. sims oynuyorum twitterda sörf yapıyorum feysbukta iletisine ''sağ elimi solumla avuttumm:('' yazan insanlara gülüyorum işim başımdan aşkın. bide elin piçini mi susturcam hey allamm desen de elin mahkum, hele bi yapma da gör anneden gelcek zılgıtı.

-gel cınım gel(dişini sıkar. sinirden kendini tırmalar. gel canım gel nasıl katil olunur sana uygulamalı olarak anlatıcam)
-anneeeeğğğ kolumu sıkıyoo buuu.
-aaa hiç olur mu öyle şeyy gel ben seni çok seviyorum!!!
-ühühüğğğ yaa bıraağğkkk bööööüüğğğ

çocuğa güya oyun açıcaktın. çocuk yanında sen nette takılmaya devam edersin o da spastik gibi seni izler. bi süre sonra sıkılıp içeri gider, bu defa anne gelir

-çocuğum misafirlerin yanına niye gelmiyosun kapattın kendini odaya. bak çocuk da sıkılmış neden oyun açmadın
-üff anne yaa banane otursun işte sizinle hayret bişi

saniyeler sonra çocuk tekrar gelir. annen de orda olduğu için mecburen kraloyunu açıp bilgisayarı çocuğa verirsin. annen gider. roller değişmiştir bu kez oturup spastik gibi izleyen sensindir. kendi kendini yiyip bitirirsin salağın biri gelip bilgisayarını elinden aldığı yetmiyormuş gibi nasıl mutlu bide şerefsiz. yapcak bişi yok sen de kalkıp portakal soyarsın.


sonunda giderler. kendi bulaşığın pisliğin dağınıklığın yetmezmiş gibi elalemin artığını pisliğini, bide kendilerinin küçük versiyonları olan gerizekalı çocuklarının bulaşığını temizlersin. şu yaşıma geldim hala misafirlik denen şeyin neden varolduğunu bilmiyorum. misafir denen şeyi bulan adama burdan küfürlerimi arz ederim.