beni seven böyle sevsin diye diye Akrep Nalan'la yarışır oldum

kış demek ayılık demek. bu ara sadece hem deli gibi yemek yemek, hem de ayılar gibi günlerce uyumak istiyorum. bence artık ben de her kedi gibiyim.

uyumak kilo aldırır, adı üstünde kimler kış uykusuna yatar: ayılar. bildiğin ayı lan. yani ayılık var benim hamurumda, yapcak bişi yok. birkaç aydır deli gibi kilo almışsam eğer bunun suç ortağı uyumaktır, uykuya olan açlığımdır. ciddi ciddi yıllarca uyumak istiyorum. ve gelelim asıl suçluya: insan gibi yemeyi bir türlü öğrenemedim. ben bir pisboğazım! şimdi pisboğazlara da hakaret etmek istemiyorum çünkü benimki artık o sınırı çoktan aştı. benimki artık baya yamyamlık boyutunda. yemek bulamadığımda adeta bir King Kong, bir Frankestein olup çıkıyorum. ister sıcak bir anne yemeği, isterse hayvanlar gibi koca bir kalıp çikolata olsun, herhangi bir 'yiyecek' mideme girdiğinde benim karşımda bir tabela çıkıyor.

MUTLULUK
Rakım: matematiğim çok kötü ya sori :(
Nüfus: ben tek siz hepiniz

geçen ay finaller bitti benim için tembellik başladı. ''amaann tırt zaten tatil, otururum yatarım evde. ne çıkcam'' dedim, önüme geleni yedim. hiiç umrumda olmadı valla. tabi kimse de buzdolabını camdan atmazsa olacağı budur. olm koymuşsunuz koskoca buzdolabını önüme, aklıma yemek gelcek başka ne gelcek. durmadan kafamın üstündeki düşünce balonunda yemekler var. milletin düşünce balonunda ne biliyim düşünceler olur, planlar olur, küfür bile olur ama yemek olcağını sanmıyorum. bu bi tek bende var buna eminim. neyse işte en azından ateşi bulan adam acısaydı bi oturup düşünseydi ''yaa bırak ne bulcam ateşi! yemişim ateşini de alevini de. kızcağız harap oldu yemekten. hem ateşi bulmazsam belki Çelik ateşteyim şarkısını yapmaz.'' en azından düşünce balonumda sadece çikolata, cips, biscolata filan olurdu. adana, karnıyarık, mantı olmazdı.


ben kilolarımla barışamadım bari siz onu bağrınıza basın

kilo almak çok pis bişey. bütün pantolonlarımın içinde kendimi her an patlayacak balon gibi hissediyorum. bide kış ya, giyiyoruz altımıza kışlık külotlu çorapları, çok zayıfmışım gibi biraz daha şişkin görünüyorum. bebekleri deli gibi kat kat giydirdiklerinde o minnak kolları havada kalır ya aynı öyle oluyorum. yarebbim o kışlık çorapları kim icat etmişse gidip dalmak istiyorum. haa sıcaklığına bişi demiyorum. tek iyi tarafı da o zaten başka da bişeyi yok. allaiçin işini gerçekten iyi yapıyor. süper sıcak tutuyor, kıçında doğalgaz peteği varmış gibi bir his. millete bakıyosun dişleri birbirine değiyor, üflesen kardan adama dönüşcekler ama sana bi özgüven geliyor. böyle yanlarından hışımla geçiyosun böyle bi afra bi tafra. niye çünkü altında danalar gibi kalın yünlü çorap var.

ne diyodum heh asıl suçludan bahsediyordum: öküzler gibi yemek. evet durum tam olarak böyle. kedi gibi girip yorganın altına, o sıcacık yastığa kafamı gömmekle bitmiyor iş. sorun keşke sadece uyku olsa. bu aralar sadece bunu istesem de, bundan daha fazla istediğim tek şey tıkınmak!

birkaç gündür kimi görsem ''sen kilo mu aldın'', ''aa sen kilo almışsın'' hee canım he aldım. öküz gibi yedim ve aldım. şimdi uza bakalım da diyemiyorsun. bide öyle bi şaşırıyorki sanırsın yanımda uzaylılarla gelmişim anasını satayım. gözlerini belertiyo o pis ağzını açıyor böyle. nasıl kırılıyorum nasıl eziliyorum o laflar karşısında. acımı kalbime gömüp kemküm edip geçiyorum. ama acı olan ne biliyor musun, bu pisboğazlığımla kendi rekorumu kırdım ve bunun sonuçları artık gözle görülür bir hal aldı. çok korkuyorum yarın öbür gün insanların aklında şöyle bi kız olarak kalmaktan ''ya bi kız vardı ya göbeği ondan önce gelip yer kapıyodu. Kırkpınar Güreşlerine mi katılıyodu o yaa kolları kalın kalındı. hani mont giymediğinde bile mont giymiş gibi şişkin kız vardı ya ahaha neydi onun adı'' diye hatırlanmaktan. eğer öyle bişi olacaksa valla bak yarın ölüm orucuna girmezsem adam değilim. ama bu halimi görüp kilolarımı bağrına basan ve ''yaa bırak allaşkına gayet de şirin duruyo'' ya da ''sana çok yakışmış amaaağ'' diyenler artacaksa ve beni her gören artık böyle konuşacaksa danalar gibi yemeye devam ediciim. yemeğimden kendimi hiç mahrum edemem yani. beni seven böyle sevsin hayret bişey.






ps. bu yazıyı okuduktan sonra beni ilk gördüğünüz yerde (twitter yada feys de olabilir) önce ''cınım yaa sen şişman filan değilsin sadece balıketlisin ve bu sana çok yakışıyor'' diyin sonra zayıflamam gerektiğini söylediğimde beni destekleyin ve bana sürekli bunu hatırlatın yoksa yakarım bu gezegeni!!!