19 Mart 2012 Pazartesi

bir insanı evlilikten nasıl soğutursun sezon 1 bölüm 2

bugün annemle Mahmutpaşa'ya gittik. Allah Yarabbi o nasıl bir kalabalıktır, sanırsın yarın çeyizliklere %800 zam gelicek. o kadınlardaki hırs, azim, istediğini elde etmek için kendini yırtarak harcadığı enerjiyi başka bişeye aktarsan şimdiye AB önümüzde saygıyla eğilmişti.

yıllardır Mahmutpaşa denildiğinde aklıma ilk gelen pullu çeyizlik havlular, bunu al sana trilyon vercez deseler gene de giymeyeceğim parlak simli abiyeler, hurçlar, bebelere daha o yaşta giydirerek ilerde zevksiz biri olmalarına sebep olacak minik çarçaput abiyeler gelinlikler filan. annemin aklına gelense ''çeyizin için havlularını, nevresimini, şuyunu buyunu alırız'' dediği eşi bulunmaz bir alışveriş diyarı. çocukken gene kandırılıyorsun bi şekilde yanlarında götürüyorlar, ama çok afedersin gelmişim eşşek kadar yaşa, annemin yanında Mahmutpaşa'ya gidiyorum. bunu anneme dediğimdeyse başıma belayı çoktan almış alıyorum ''benim kara talihim. elin kızı kendisi söylüyor anne Mahmutpaşa'ya gidelim diye, geliyor çeyizliğini alıyor efendi gibi, benim kızım erkek gibi. sen ne zaman evcil olacaksın yaşıtların evlendi barklandı koca evi çekip çeviriyor. şuna buna gelince herkesten öndesin şimdi evlendirsem herşeyi biliyosun ama iş hamaratlığa gelince..''



Mahmutpaşa sen bize nazik davranmadın


bi kere boşu boşuna üniversite kazanmadım. bıraksan bu boşvermişlikle, üşengeçlikle o sınavı kazanmak bir yana, hayali bile beni de dahil herkesi oturma yerlerinden güldürürdü. ama ben naptım? sırf annem benden hamarat, istediği gibi efendi, işi gücü çeyizlik, evlenmek, Mahmutpaşa olan, sorulmadıkça sesini çıkarmayan biri olmamak için ben üniversiteyi kazanıcam dedim. nerdee! değişen hiçbir şey yok, annemin benden beklentisi hala aynı. ''annecim allaşkına bırak bu işleri. herşey çeyiz mi, hem ben evlenmicem bak sana söyliyim'' desem de kadın anlamamakta ısrar ediyor. bunu evlenmemi delice istediği için değil, tamamen onun kafasındaki kız gibi olmam için yapıyor. Mahmutpaşa bahsi her açıldığında da kadının duyguları depreşiyor resmen. bide bugün bir itirafta bulundu ''çocuklarım evlenmiyor ben de gidip çeyizlere bakıp bakıp geliyorum ne yapayım benim de kaderim buymuş'' canım ya o da napsın :(

bugün işte son anda kalktım annemle gittim. Mahmutpaşa denen yer gerçekten ilginç bir yer, araştırılması lazım yani. koca koca torbalarla yollarda telef oluyorsun, minicik dükkanlara koca popolu teyzeler girmeye çalışıyor, en ufak bir pazarlık yapmaya kalkıştığında ''abla almıyosan alma hayret bişi'' diyen bıyıklı terli dükkan sahipleri(o güneş altında 5 kuruş için kendini yırtan benim sanki).. ha ama eğer şanslı günündeysen arada yakışıklı tipler de görüyorsun tabi. şansın kralı varsa, annen bide gidip hoop o dükkana giriyor sonra bir ışık huzmesi ''Allam cennette miyim yoksa, bu ışık..'' hemen kendine çekidüzen vermeler, etrafta ayna varsa çaktırmadan bakmalar, belki de evleneceğim adam budur belki de kaderim Mahmutpaşa'dadır diye iç geçirmeler.. tabi öküz gibi acıktığımda bütün bu düşünce balonları pıt diye patlayıp insanları yemek olarak görmeye başlıyorum :/ kalkıp da yarım ekmek et dönerle de evlenemem valla şekerim.




ps. çeyiz denen şeyden ölesiye nefret eden biriyim, yıllardır bunu yenmeye çalışıyorum. ama ilginçtir ki bugün çok şık, inciler işlenmiş beyaz beyaz örtüler, uyku setleri filan gördüm. bu yetmezmiş gibi, nikah sepetleri gördüm beyaz tüllerle böyle sarılmış nassıl tatlıydı yaa :/ onları gördüm ve resmen vahiy geldi bana. kısa bir an da olsa tüm evimi döşeyeceğim çeyizliğimi almak istedim. annem beni öyle görünce şaşırdı tabi kadıncağız, ''tabi yaa'' diye böyle sinsi sinsi gülmeler, kendisine hak verince ''bak nasıl da lafıma geldin''cilikler.. lan yoksa.. yoksa evren bana bişi mi anlatmaya çalışıyor? neler oluyor bana?!

2 yorum:

  1. ha ha ha çok şirin bir yazıydı :))))
    bayılırım gezmeye şahsen... :)
    sevgiler !

    YanıtlaSil
  2. tişikür ederim ^_^ ben de bayılırım da gezilen yer bildiğin Mahmutpaşa yani. hal böyle olunca da insanın hayata dair bir umudu kalmıyor.
    sevgiler.

    YanıtlaSil