gözlerimin önünde,kendi ellerinle beni paramparça ettin.damarlarımı kestin.kanım aktı.kalbim durdu.kalbimin kırıkları ayaklarının altındaydı ve sen hiç acı çekmeden tek solukla üfledin küllerimi.
şimdi oynadığın bu oyunda -ki en kötüsü bu bir oyun değil belki de,yapayalnız olduğundan habersiz yalpalıyorsun.senden uzak diyarlara sürüklüyorsun sana yazdığım şiirleri,seni düşündüğüm şarkıları,seni hatırlayıp ettiğim tebessümleri.beni.bilmiyorsun şimdi nerede ne haldeyim.ben ölmüşüm de nefes almamı bekler gibisin.
git.
belki ilk defa ama git.
benden ve seni içine koyduğum ulaşılmaz cennetinden.kapıyı kapatma ardından,sen giderken arkandan bakacak kadar sevdim seni.senin aptal arayışların,benim haklı nefretimle şimdi kirlense de.
ps.Derini çekiyorlarmışçasına sevmek neden sadece biz kadınlara mahsus!?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder