2 Eylül 2011 Cuma

aynaya kırmızı rujla elveda yazıp sigarayı terkettim!

sigarayı bıraktım. başlamış mıydın ki deme, evet aslında hiç başlamamıştım ve başlamadığın işi bitiremezsin bunun farkındayım. yani şöyle, tiryaki denen cinsten değildim. hani bazen kafam bulanmışken dumanlı bi şarkı açıp fonda dumanlar gelirken anlamsız triplere girmek suretiyle klip çekiyormuş gibi yapmak bana acayip karizmatik geliyordu, şarkıcılar sahneye neden dumanlarla çıkıyo sanıyosun hey yavrum hey. neyse işte. bazen de böyle hakikaten ağlamaklı bi moddayken, dokunsalar ağlayacak değil zaten ağlak bir haldeyken kısa süreliğine de olsa hakikaten kendimi iyi hissettirdiğinden içiyordum. ara ara bırakmışlığım da oldu, hatta ne diyosun vardır bi 5 hatta 6 bırakma girişimim. Keşke saysaymışım lan. her neyse. Bugün de sabah, her zamanki gibi yorgun ve keşke uyanmasaydım üfff pfff şeklinde kalktıktan ama hala uyanamadıktan sonra mutfağa gittim. peder bey kahvaltı sırasında başladı yok efendim ''püfür püfürsün neden içiyorsun bak zararlı şudur budur..'' sonra abim başladı ''10 yıl sonra şöyle olucak böyle olucak diyosun da bak bakalım 10 yıl sonra o sigara seni ne hale getirmiş olucak''. dedim ''yaae ben tiryaki değilim zaten''. neyse baktım olcak gibi değil. hemen o saniye bırakmazsam sigara değil ama fazla demogojiye maruz kalmaktan bilgisayar gibi çökücem! kalktım tıp tıp odama gittim, aldım paketi tam odadan çıkıcam baktım abim kapıdan saklanmış bana bakıyo ama nasıl, böyle çocuk gibi komik bi surat ifadesi. ee az buz değil yani zafer ilan etti, onun yüzünden uzadı mevzu sonunda da başardı işte. neyse al dedim şunu, gittik mutfağa sigara tablamdakileri de çıkardım verdim paket doldu(orda tabi ağlamamak için zor tuttum kendimi, dün almıştım nan:( napıcan ki sen şimdi bunu, sen ötekini içiyodun dedim, bi garibana vericem dedi. yuh dedim ''millet gariban doyurur sen sigara veriyosun bildiğin zehirliyosun''(gülüşmeler).
yeminler ettim bakın bıraktım yeminle artık içmiycem tarzı saçmalıyorum bi yandan. hani sanki falakaya yatırmışlar da bi daha aynı suçu işleme diye yeminler tövbeler ettirmişler öyle havaya girdim. olcağı varmış oldu tabi ama her ne kadar sürekli erteleyerek bırakcam desem de bugün bi parça pişmanlık tarzı bişey de hissettim. ama o an içimden sana zarar veren şeyden er yada geç kurtulmalısın demiş olmalıyım ki ilk hamlemde tek celsede ondan vazgeçtim. normalde kolay olmazdı bunu biliyorum. yani en azından birkaç gün hatta hafta bunun provasını yapardım(böyle de tuhafımdır) ama sırf ani kararların, spontanlığın adamı olmamdan ötürü zaman zaman böyle asla vazgeçmeyeceğimi bildiğim şeylerden yırtmışımdır. ne diyelim hayırlısı. bundan sonra da sigara içilen ortamlara her zamankinden daha fazla maruz kalıcam buna eminim çünkü murphy denen gerizekalı bunun için şu an ağlarını örüyordur. ama önemli olan gözünün nuru da olsa onunla bir daha kavuşmamak. en doğrusu bu.


2 Eylül 2011 cuma 11:00 suları sigarayı bıraktığım gündür ve umarım bir daha dönmemecesine sigarayı terkettiğimin resmidir. seni sevmemem lazım artık sigara, imkansız bu aşk bebişim:(



ps. evet dopdolu paketi abime verirken hiç iyi değildim ama sonrasında tuhaf şeyler hissettim böyle kurtulmak rahat bir nefes almak gibi duygular. üzüldüm mü dersen üzülmedim aslında. sadece alışkanlığın terkettikten sonraki salakça boşluk hissi. allam nolur özlemeyeyim onu.

2 yorum: