seferberlik ilan edildi!!! ailem gardını aldı! ''yemiyosun hiçbir şey.. bak bitmemiş tabağın.. bak abur cubur olunca nasıl da yiyosun.. kızım yeme şunu, çok mu güzel bişey.. meyve suyundan öleceksin, çay iç biraz..'' şeklinde hariçten gazeller okunuyo bizim evde. tabi işin içinde annem ve babamın olması yetmezmiş gibi, abimler de onlara müttefik. ben tek başıma, müttefiksiz.
tabağımda ne olursa olsun aynı lafları duymak ah nasıl da yoruyo. sağlıklı, organik olana yönelsem ''zayıfsın zaten, hala zayıflıcam da zayıflıcam.. ölüyo insanlar görmüyomusun zayıf olmak uğruna..'' yağlı, bol etli, böyle tipik anadolu usulü yemeklere yönelsem ''o yüzden alerjin var bak akşama kadar kaşınıyosun, yeme şu baharatları, çok yağlı değil mi o!'' eehh yeter ama! hayır arada kaldım resmen. bi de benim gibi beslenme konusunda dengesiz birinin böyle dengesiz manipülasyonlarla heba olması da güzel bi adalet oldu anasını satayım. bi gün sırf meyve, salata, su üçlüsüyle yaşamımı idame etmekten hoşnutken; hemen ertesi gün eve döndüğüm gibi tabak tabak yemeklere abanmak, yetmeyip yarım saat sonra bi saldırı daha, uyuyana dek yarımşar saat aralıklarla bu şekilde yaşayabiliyorum. maaşallahım var, hiç de reflü meflü çıkmadı şimdiye kadar. mideye de oturmuyo işin garibi. nasıl bi mideyse artık. o da bıktı evdeki çeneden garibim, verdikçe veriyo bana gazı, hayde bre diyerek başlıyoruz saldırıya. osmanlı gibi, girmediğimiz kale fethetmediğimiz toprak kalmıyor efendim(burda kale tencere, toprak da yemek oluyo).
etkiye tepki misali; evdeki ses, tüm bu baskılar ve gazeller arttıkça benim de depresyona girmiş tipik türk kızı gibi önüme geleni yeme potansiyelimde ciddi bi artış oluyo. nasıl desem, en alakasız besinleri bile ardarda mideye indirirken, hiç hesap kitap yapmıyorum örneğin. ya da bazen kafa yemek düşünmekten o kadar ısınıyo ki, toptan mutfağı yesem mi lan diyorum. yazık değil mi bana, yazık tabi olm. genç yaşta kimse yemekten öldü dedirtmek istemez arkasından. hayır sen onca çalış çabala bi yerlere gel, belli bi çevre edin, aileye kendini kanıtlama, bi ilişkiye sahip olma falan derken tüm herşey şıp diye çöpe. niye, midesine hakim olamadı yavrucak! yemişim öyle hayatı.
şimdi havalar da ısınıyo, aileden baskı dedik ama havalar durur mu, onun da hiiç aşağı kalır yanı yok. bi taraftan aile aman da ye aman da ye diyo, nerdeyse peşimden gelecekler ellerinde yemekler; havalar desen lan mayyak, artık etek elbise mevsimi geldi, acık ver şu g.tü göbeği bak yine saldın, jöle gibi oldun mk diyo. gel de kafayı yeme!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder