bu yazı yarın kendini tamamlıcak

dersi derste öğrenirsin. şimdi anladım, ben dersleri dinlemiyorum ki! sonra bi dönem boyu yatmış olarak, dönem bitip de notlar pıtır pıtır sudan çıkmış balık gibi gözlerini dikerken ve tabii ortalama da poz verir gibi kendini göstermeye başlamışken; kendime küfredişim, pişmanlığım, ''önümüzdeki dönem kütüphaneden çıkmıcam'' laflarıyla saçmalamalar alıp başını gidiyo. haklıyım o küfürlerde, hakediyorum da. millet dersi dinlerken ben kim bilir kafamın içindeki hangi sesi dinliyodum, ve ne söylüyodu da dersten hiçbir şey bilmiyo olarak çıkıyodum. neydi beni bunca engelleyen, daha düzgün bi öğrenci olmam yolundaki ihtimalleri bir bir yolan(bu son cümle çok melodramatik oldu farkındayım). şimdi oturup gecenin 04:10'unda, üstelik sabah bi sunum, bi sınav, bi de kitle iletişimi gibi baba bi ders varken bunu düşünmicem tabi. hem şu an bahsettiğim konu işte, resmen pratik oldu bak. yani şimdi ne yapıcam biliyosunuz, yazıyı yayınlıcam, okuyan okuycak, devamınıysa yarına artık bayinizden istemiceksiniz, neyin bayisi genşler allasen, gir tık tık tık diye http://reklamciinsankisisi.blogspot.com/ adresine, haşırt diye karşında, çarşaf gibi. yarın görüşürüz, tatlılıklar.