3 Şubat 2011 Perşembe

ben bazen hep böyle


bazen yaptığım şeyden nefret ediyorum. bazen olacağım iş kadınından sıkılıyorum. bazen gideceğim şehirlerden artık gidesim geliyo. bazen susup oturasım, küsmüş bi çocuk gibi kollarımı kavuşturup başımı eğip gözümün üstünden insanlara bakasım geliyo. bazen hiç kitap okumak istemiyorum. bazen yemek yemek tamamen işkence; bazen o lanet koşu bandında yürüyüp aynada 'ne yaparsan yap hep böyle tombiş tombiş olucaksın salak' diye kıs kıs gülen yüzümü görmek, bazen uyumak tamamen işkence. bazen arkadaşlarımı aramak istemiyorum. bazen sabah herkes uyurken sıcacık yatağımdan çıkıp buz gibi suyla yüzümü yıkayıp dolabın önünde ne giyeceğimi başka hiçbir şeyi düşünmediğim kadar hararetle(evet sevmem düşünmeyi) düşünüp ve istisnasız her defasında içime sinmeyen bişeyler geçirip yollara düşmekten nefret ediyorum. metrobüste aptal insanların aptal yüzlerini görmekten nefret ediyorum. okumak için, eğitim için haftanın 5 günü 1,5 saat yolu teptiğimi öğrenenlerin ''aa o kadar yol mu gidiyosuaan seeeaann'' demelerinden nefret ediyorum. gidiyorum canım gidiyorum, bi daha konuşursan seni de eşşekler cennetine sevkedicem bebişim. bazen kadıköyü hiç sevmiyorum. bazen bişeyleri sorgulamayı istesem de hayatın aslında sorgulanamayacak kadar düz olduğunu görmek ve insanların dünyayı kurtaracaklarmışcasına yollara düşüp aptal egolarıyla boyanmış yüzlerini görmekten nefret ediyorum. bazen artık çocuk olmadığımı bilmekten nefret ediyorum. bazen, ''herşey sağlıklı olmak için'' deyip deyip aptal diyetlere girmekten ve abim sıcak sıcak gözümün içine baka baka pizzaları lopur lopur götürürken mahvolsam da ''diyetteyim ben yaee'' demekten nefret ediyorum. bi daha dünyaya gelicez sanki lan. ye işte. bazen diyet denen saçmalığı sadece biz kadınların yapmasından nefret ediyorum. bi gün öyle bi inat yapıcamki, kapılardan sığmıcam yeminle. çok kızdırıyo beni erkeklerin biçok konudanbu yan gelip yatmaları.
sigarayı bırakmış olmaktan bazen nefret ediyorum. ve tabii bu kadar dayanabildiğime. belki de abim haklı. ''sen tiryaki falan değilsin. tiryaki olmaya özeniyosun''. uzaktan özenti bi tip gibi görünmekten nefret ediyorum. ki öyle görenler varsa onlardan da nefret ediyorum. biliyorum sürekli nefret ediyorumlu cümleler ordan bakınca özenti gibi diilse bile ergen gibi görünüyo olabilir. ama valla bak durum hiç de sandığın gibi değil. dur anlatabilirim fikret.






ps: çok gitmeli konuştum. ünlü birileri ölünce twitterda en son yazdıklarını ana haberde yayınlıyolar ya hani, benim tivitlerimi görenlerin 'ne dangalakmış lan' diyebilecek olma olasılıklarından da nefret ediyorum ayrıca. nerden çıktı deme, ne bileyim ben.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder