fazlasıyla dejavulu günler yaşıyorum. biraz evvel yutupta gezinirken, ''alla alla ben yine böyle şarkı arıyodum yine yanda bu şarkılar vardı. na burda sağda'' diye içimden geçirdim. yaşlanıyomuyum lan yoksa dedim demedim derken, şuan bu mısraları yazmaktayım efendim.
yarın yeni sezonda geceleri ve gündüzleri ayılıp bayılacağım dersleri seçmek için okulun yolunu tutucam. sırf bunun için yani. düşün nasıl tembel ve kök salmış biriyim, ben bile anlatamam kimselere. neyse efendim. işte bikaç saattir, okulun internet sitesi ekranda açık, önümde bikaç liste. kafam karışık. ben şimdi kaçıncı sınıfım lafını en az bi 187 kez etmişimdir eminim. nasıl bi pişmanlıktır bu yaşadığım bilinmez. bi dönem geriden başlamak, irregular yani düzensiz öğrenci damgasını yemek, ve bu lekeyi 2 sene daha taşıyacak olmak.. ne bileyim belki de bazen şappadanak diye habersiz kelamsız gelip karşıma oturup malak gibi yüzüme bakan can sıkıntılarım ve umutsuzluklarım bundandır. tamam mübalağa kabul. belki mübalağa yapmak istiyo canım ne konuşuyon.
bi de lanet olasıca takıntılarım yok mu. 5 saattir radyasyon yayan nemrut bi ekranın önünde oturmuş kayda değmeyen şeyler yapıyorum. bilmiyorum şu 5 saatte yaptığım tek adamakılllı iş, unutmadan gidip yemek yemiş olmam. dönünce de bahsettiğim şu listeleri yapmamdır. bu kadar. liste de ne liste ama. 2-3 sayfa bişey. ve sadece... ya ben neden bunlardan bahsediyorum şuan?
canım sıkılıyo. çok üşeniyorum. tam şuan canım bol sarımsaklı mantı çekti. bi de yaşpasta. bi de portakal. bi de zıkkımın kökü. aslında aç da değilim. sanmıyorum cık. ne bileyim ya, şuan oturup kitap okumalıydım gibime geliyo. ya da çizim yapardım belki. aylardır rafta öylece sıkılarak pinekleyen izlenmemiş filmlerden birini takıp izlerdim. ki bu büyük ihtimalle romantik film olurdu. böyle de içli böyle de pek içli olurum. değme benim keyfime.
burayı daha fazla, ne derler, aslında 'burayı daha fazla...'' cümlesinde üç nokta yerine gelebilecek öyle çok biçok yüklem cümle vs var ama onu düşünüp bulacak bide üstüne yazacak denli takatim yok. sigarayı bırakmamış olsam, normalde bi oturuşta en fazla 3 tane içebilen ben, yeminle bi 4-5 tane yakardım. öyle düşün. allahtan buluğ çağlarını geçtik. şimdi öyle olsa durum daha vahim olurdu. slipknot ya da marilyn manson dinleyip ''kimse beni anlamiyeee, ölmek istiyerummmmm'' diye zırlardım. hani şimdi yaş kemale ermiş. allahtan bülent abi(ortaçgil) var. o da olmazsa halim niceydi. sıkılan ama sevgi pıtırcığı bi halde oturuyorum burda böyle.
ulan okul açılsın tekrar sabahın 6'sında kalktığım günlere döneyim de çok pis intikam alınsın. bu ne yae, bulmuşum mis gibi tatili bunuyorum yeminle.
off'lardan bir demet.
ps. berbat bi yazı olduğunu biliyorum. ben de hava atmıyorum burda zaten. cansıkıntısına vericeksiniz artık genşler, yapcak bişi yok. hep genş kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder