20 Ağustos 2010 Cuma

bugün benimm doğumgünüm hem sarhoşum hem...şaka lan şaka


efendim doğmama 94 gün var an itibariyle.korkmayın canım tuhaf şeylerden bahsetmiycem.çok değil,en fazla 15-20 dakika önce öyle düşüncelere duygulara kapıldım ki.evet,daha 94 gün var doğumgünüme.ama sanki yarınmış gibi çocuklar kadar şenim.ama tabi bazen de hayalkırıklığıyla sonuçlanabiliyo elbette 'bugün'.doğduğun gün olm,milletin senin doğmanın şerefine havai fişekler patlatması,en coşkulu şarkılar eşliğinde sen doğmuşsun diye deliler gibi eğlenmesi dansetmesi lazım gibi anlamsız,saçma ve psikopatça fikirler içinde cebelleşirken bulabilirsin kendini.boru mu,sen doğmuşsun!ya da ben psikopatım,kim bilir.ama çok şey mi istiyorum azizim.doğmuşsunuz,evet belki 21-22-23 veya her neyse işte,onca sene önce olmuş bi olay.yıllar öncenin olayını şimdi niye kutlayalım ki yaaani? diyebilirsiniz.çemkirebilirsiniz de.ama lütfen bu negatif enerji yüklemesiyle obez olmuş tepkiyi bana diil,'doğumgünü şeysini' icat eden herife gösterin rica edicem.ne diyoduk.hani evet tamam,ben,bülent ecevit'in dsp'nin genel başkanlığına geldiği,kazı kazan oyununun piyasaya çıktığı,turgut özal'ın 8. cumhurbaşkanımız olduğu,dali'nin hakkın rahmetine kavuştuğu bi yılda doğmuşum.bi kere o kadar sene önce doğmuşsun be evlağğdım,hala yeniyetmeler gibi doğumgünü şeyindesin.hayat bu değill! deme olasılığınız olası.ya da doğumgünü candır,kutlanmalıdır,hep vardır ve olucaktır diyosunuzdur.çok çeşitli insanlar var hayatta,insanları ortak bi paydada buluşturamazsın.evet.zor yani.neyse.
94 gün sonra hangi duygularla uyanıp güne nasıl başlıcağım,şansıma tam da haftaiçine üstelik PAZARTESİNE denk geliceğinden günümün ne derece b.ktan geçebileceği(bkz.okul günü,pazartesi sendromu,''ben her pazartesi depresyona girerim'' felsefemin depreşmesi-),2+ gün öncesinde sırf insanlar o ekrandan öğrenip de sanki doğduğum günü biliyomuş gibi kendinden emin ve sahte duygularla kutlamasın diye facebook hesabımı dondurmak gibi düşünceler kafamdan geçse de bunu yapıp yapmıcağım meçhul ve muallak.en önemlisi nerde,ne şekilde,kimlerle kutlayacağıma dair en ufak bi fikrim yok.bi mucize olur da insanlar vahiy inmişcesine şappadanak bilirler doğumgünüm olduğunu,iltifatlar yağ çekmeler,espriler şakalar boy boy dizi dizi gelir ardı ardına,tanımadığım insanlar bile yolda çevirip çevirip 'iyi ki doğdun lan,heypi börtdeyy tu yuu,canımmm nice yıllaraağğğğ' gibisinden kutlarlar filan bilemem bunları.ama hayatta mucizelerin jetonu geçmiyo,akbili boş ve hep yaya.ve bu yüzden böyle bi ihtimal yürürlüğe giremeyeceğine göre,işimiz beklemek oluyo.mesela ergenlikten ilk gençlik yıllarına geçiş dönemimde mahalleden,okuldan,apartmandan falan arkadaşları toplayıp(kendi doğumgününü kendisi organize eden amele stayla)kutlardık.pastayı bile ben getirirdim nerdeyse lan o derece.ama artık büyüdük,büyüdünüz.diyeceğim şudur ki,şöyle değişiklik olsun,şaşırayım,bi bişey olsun da unutulmaz bi doğumgünüm olsun olm.burda böyle tuzum kuru,sırtım pek,karnım tok konuşup deli gibi hayallere dalıp beklentilerle kendi beynimin etini yesem de,loser bi doğumgünüm olsun istemem hiç.burdan yetkililere sesleniyorum,yapın bi güzellik sevindirin şu garibanı be hacı.
hem ayrıca,kimse beni ikna edemez doğumgünü denen şeyin pis,kötü,alçak,aşşağılık,böyle yaşasa da olur yaşamasa da olur türünden,varlığıyla yokluğu bir bişey olduğuna.kimse inandıramaz beni herhangi bi yerdeki herhangi bi insanın berbat bi doğumgünü geçirmek isteyebileceğine.bu da böyle bi yazı işte.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder