2 Ağustos 2010 Pazartesi

tatlı hatıralar

okulda çektiğimiz fotoğraflara gitti elim biraz önce.baktım.anladım ki kızları da okulu da özledim.bişey elindeyken,bişeye sahipken,bişeyi yaşıyoken anlayamadığı,değerini bilmediği ya da nefes alırken tam anlamıyla içine çekmediği şeyler zaman aşımıyla tatlı bi hal alıyo insanın gözünde.değerleniyo.bi nevi,anıların fazlalığından devalüasyon yaşıyosun ama illa ki bi zaman geçmesi gerekiyo değerlenmesi için onların.bende de hep olan şey tam da bu.
şimdi sıkıldığım her an bakıyorum o fotoğraflara.hiç de o zaman sandığım gibi değilmişim,fotojenik değilse bile fazlasıyla,o anın duygusuyla duruşun,gülüşün o ana etiketlenmiş ve o anla özdeş.yanisi şu ki,hatıralar hep güzeldir aslında.tabi bu genellemeye kötü hatıraları dahil etmiyorum.
içinde samimiyet,dostluk,arkadaşlık,tebessüm,gençlik,öğrencilik,İstanbul tatlarını bulunduruyosa,o hatıralar güzel değilse nedir

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder